ေနာင္တ မရေၾကး
Friday, May 21, 2010
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းနဲ႕ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ၾကံဳရတဲ႕အခ်ိန္မ်ိဳး ရွိခဲ႕ၾကဖူးမွာပါေနာ္.. ေရြးခ်ယ္စရာတစ္ခုခုကို ဘယ္လမ္းကို ေရြးခ်ယ္ရမွန္းမသိ ဗ်ာမ်ားခဲ႕ၾကဖူးပါလိမ္႕မယ္.. အဲဒီေရြးခ်ယ္စရာ ၂ခုထဲမွာမွ တစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္ျပီးျပီဆိုခဲ႕ရင္ေတာ႕ ဘာေၾကာင္႕ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျပတ္သားတဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ေရြးခ်ယ္တာ ျဖစ္လို႕ ေနာင္တ မရေၾကးက အေကာင္းဆံုး မဟုတ္လား.. ေရြးခ်ယ္ေတာ႕မယ္ဆိုရင္ ဘ၀မွာ အဓိက ဦးစားေပးသင္႕တာကို ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး ေရြးခ်ယ္ရမွာပါဘဲ.. ေရြးျပီးျပီ ဆိုရင္ေတာ႕ ဘယ္လိုရလာဒ္ကို ရလာသည္ျဖစ္ေစ၊ ေက်နပ္စြာ လက္ခံရမွာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္.... ဒီေနရာမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တာနဲ႕ စပ္လ်ဥ္းျပီးေတာ႕ ဖတ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ စာတစ္ပုဒ္ထဲက လူတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္းျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္..
picture from Here
၁၉၂၄ ခုႏွစ္က ပဲရစ္မွာ က်င္းပတဲ႕ အိုလံပစ္ျပိဳင္ပြဲမွာ ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ကႏူးေလွေလွာ္ျပိဳင္ပြဲကို စျပီးထည္႕သြင္းက်င္းပဖို႕ ေၾကာ္ျငာပါတယ္.. အဲဒီကႏူးေလွျပိဳင္ပြဲမွာ ပါ၀င္တဲ႕ အားကစားသမား ေလးေယာက္ ေလွာ္ရတဲ႕ ကစားနည္းမွာမွ အႏိုင္ရမယ္လို႕ ေရပန္းစား ထင္ေၾကးေပး ခံရဆံုး အသင္းက USA အသင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္.. အဲဒီ ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဦးေရ ၄ေယာက္ပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္ရတဲ႕ ကႏူးေလွေလွာ္ အသင္းထဲမွာ ပါ၀င္တဲ႕ အငယ္ဆံုး အားကစားသမားက ဘီလ္ ေဟဗင္ ျဖစ္ပါတယ္..
အိုလံပစ္ျပိဳင္ပြဲ နီးလာတဲ႕အခ်ိန္မွာ တိုက္ဆိုင္တာက ဘီလ္ရဲ႕ ဇနီးဟာ ပထမဆံုး သားဦး ကိုယ္၀န္ကို မီးဖြားဖို႕ အဆင္သင္႕ျဖစ္ေနပါျပီ. သူမ မီးဖြားမဲ႕ရက္ဟာလည္း ဘီလ္တို႕ ပဲရစ္ကို ျပိဳင္ပြဲ သြား၀င္မဲ႕အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါတယ္.. ၁၉၂၄ခုႏွစ္အခ်ိန္ဆိုတာ အေမရိကနဲ႕ ျပင္သစ္ျပည္တို႕ဟာ ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြ မရွိေသးတဲ႔အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္.. ျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖို႕ သြားမယ္ဆိုရင္ သမုဒၵရာကိုျဖတ္လို႕ သေဘာၤနဲ႕ ရက္အေတာ္ၾကာ သြားရတဲ႕ ေရေၾကာင္းခရီးသာ ရွိပါတယ္.. ဒီေတာ႕ ဘီလ္ခင္မ်ာ ျပိဳင္ပြဲနဲ႕ ဇနီး မီးဖြားမဲ႕အေရးၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားျပီး အက်ပ္ရိုက္ေနရွာပါေတာ႕တယ္.. သူ႕ဇနီး သားဦးေလးေမြးဖြားမဲ႕အခ်ိန္ကို လစ္လ်ဴရႈျပီး ျပိဳင္ပြဲကိုပဲ ဆက္၀င္ရမလား.. ဒါမွမဟုတ္ ျပိဳင္ပြဲကို သြားမျပိဳင္ေတာ႕ပဲ ဇနီးမီးဖြားတာကို ေစာင္႕ဖို႕ ျပိဳင္ပြဲက ႏႈတ္ထြက္လိုက္ရမလား ဆိုတာ ေ၀ခြဲမရ ျဖစ္ေနပါတယ္..
ဘီလ္ရဲ႕ ဇနီးကေတာ႕ ျပိဳင္ပြဲကို သြားေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ဖို႕ သူ႕ကို တြန္းအားေတြ ေပးရွာပါတယ္.. ဘာလို႕ဆိုေတာ႕ ဒီအိုလံပစ္ ျပိဳင္ပြဲမွာ သြားေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ခြင္႕ရဖို႕ဆိုတာဟာလည္း ဘီလ္အေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕ဆံုး စိတ္ကူးအိပ္မက္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ခဲ႕တာကို သူ႕ဇနီးက သိထားျပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင္႕လည္း ဘီလ္အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႕ ေတြေ၀ေနတာ၊ ခက္ခဲေနတာ ျဖစ္ပါတယ္.. ေနာက္ဆံုးမွာေတာ႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ အဖန္ဖန္ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး ျပိဳင္ပြဲကေန ႏႈတ္ထြက္လို႕ သူ႕မိန္းမ မီးဖြားခ်ိန္မွာ သူကိုယ္တိုင္ ေဘးနားမွာ ရွိေနဖို႕ကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါေတာ႕တယ္.. သူ႕ဘ၀မွာ သူဘာကို ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္သင္႕တယ္ဆိုတာ သူသိပါတယ္.. ေမြးလာမဲ႕ ကေလးေလးအတြက္ သူ႕မက္ခဲ႕ရတဲ႕ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကို စြန္႕လႊတ္ဖို႕ သူဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ..
သူသြားမျပိဳင္ျဖစ္လိုက္တဲ႕ ၄ေယာက္ေလွာ္ ကႏူးေလွျပိဳင္ပြဲမွာ ဘီလ္မပါ၀င္ခဲ႕ေပမဲ႕ သူတို႕ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အသင္းက ေရႊတံဆိပ္ ရရွိသြားခဲ႕ပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ဘီလ္ရဲ႔ ဇနီးကလည္း ကေလးေလးကို ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ျပီးမွ မီးဖြားခဲ႕တာေၾကာင္႕ တကယ္တမ္း ဘီလ္ျပိဳင္ပြဲကို သြားျပိဳင္ခဲ႕မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ျပန္လာတဲ႕အခ်ိန္နဲ႕ ကေလးမီးဖြားခ်ိန္ဟာ အခ်ိန္မွီႏိုင္တဲ႕ အေနအထားပါ။ လူေတြအားလံုးက ဘီလ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည္႕ျပီး ရွက္စရာ ေကာင္းတယ္.. ဘီလ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားတယ္လို႕ ေ၀ဖန္ၾကေပမဲ႕ ဘီလ္ေဟဗင္က “သူ႕ဘ၀မွာ ဘယ္ဟာက အေရးအၾကီးဆံုးဆိုတာ သူ႕ကိုယ္သူသိပါတယ္.. ေမြးဖြားလာမဲ႕ သူ႕သားအတြက္၊ သူ႕မိသားစုအတြက္ အေကာင္းဆံုး ဖခင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္.. ေရႊတံဆိပ္ဆိုတာ အခြင္႕သင္႕ရင္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္မွာ ရေအာင္ယူႏိုင္ေပမဲ႕ သူ႕သားေမြးဖြားခ်ိန္ကို သူ႕ဘ၀မွာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ၾကံဳမွာ မဟုတ္ေတာ႕ပါဘူး... ဒါေၾကာင္႕ သူမွန္တယ္ထင္လို႕ စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ခဲ႕တဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ နည္းနည္းမွ ေနာင္တမရပါဘူး” လို႕ေျပာပါတယ္..
ဘီလ္ေဟဗင္ရဲ႕ စိတ္၀င္စားစရာ ေနာက္ဆက္တြဲအေၾကာင္းအရာက သူ႕မိန္းမဟာ သားေယာက်္ားေလးကို ေမြးဖြားခဲ႔ျပီး သားေလးကို ဖရန္ခ္႕ေဟဗင္ လို႕ နံမည္ေပးလိုက္ၾကပါတယ္.. ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၈ႏွစ္ၾကာလို႕ ၁၉၅၂ခုႏွစ္ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္မွာေတာ႕ ဘီလ္ဟာ ႏိုင္ငံရပ္ျခားက ေၾကးနန္းတစ္ေစာင္ လက္ခံရရွိပါတယ္.. အဲဒီေၾကးနန္းဟာ ၁၉၅၂ခုႏွစ္ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကို အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံအျဖစ္ လက္ခံက်င္းပတဲ႕ ဖင္လန္ႏိုင္ငံကေန သူ႕သားဖရန္ခ္႕က ပို႕လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္… ေၾကးနန္းထဲမွာ ပါတာက “ ဒယ္ဒီ.... သား ေမြးဖြားမဲ႕အခ်ိန္နဲ႕ တိုက္ေနတာေၾကာင္႕ ဒက္ဒီ လက္လြတ္ဆံုးရံႈးခဲ႕ရတဲ႕ ေရႊတံဆိပ္ကို သား အရယူလိုက္ပါျပီ.. မၾကာခင္ ေရႊတံဆိပ္နဲ႕အတူ အိမ္ျပန္လာပါေတာ႕မယ္..” ဆိုတဲ႕ စာသားေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္..
ဟုတ္ပါတယ္.. ဖရန္ခ္႕ဟာ ကႏူးေလွျပိဳင္ပြဲမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြက္ ေရႊတံဆိပ္ ဆြတ္ခူးေပးခဲ႕ပါျပီ. သူ႕အေဖ အျမဲမက္ခဲ႕ရေပမဲ႕ သားျဖစ္သူ ဖရန္ခ္႕ေၾကာင္႕ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတဲ႕ အိပ္မက္၊ ဖခင္ျဖစ္သူ အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ အိပ္မက္ကို သား ဖရန္ခ္႕ကဘဲ အသက္သြင္းျပီး ေရႊတံဆိပ္ကို ဆြတ္ခူးေပးလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္..
ဒါေၾကာင္႕လဲ ဘီလ္အျမဲေျပာတာက “လုပ္သင္႕လုပ္ထိုက္တာ တစ္ခုကို လုပ္မယ္လို႕ အေကာင္းဆံုး ဆံုးျဖတ္ျပီးျပီဆိုရင္ ဘယ္ေတာ႕မွ ေနာင္တ မရပါနဲ႕တဲ႕”
Steve Goodier ရဲ႕ No Regrets ကို ဘာသာျပန္ မွ်ေ၀ပါသည္။
ေနာင္တရျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစရွင္
ေလးစားခ်စ္ခင္စြာျဖင္႕
ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္)
22 comments:
- ကုိကုိေမာင္ said...
-
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခုိင္ခုိင္မာမာခ်ၿပီးသူအဖုိ႔ ဘယ္လုိအေျခအေနဘဲေရာက္ေရာက္ ေနာင္တမရသင့္ဘူးဆုိတဲ့ အသိေလးကုိ ယူသြားပါတယ္ မေခ်ာ။
- May 21, 2010 at 11:23 AM
- ahphyulay said...
-
အင္း.... ဟုတ္တယ္ ညီမေရ..၊
အလုပ္ တစ္ခုကို လုပ္ဖို ့ မဆံုးၿဖတ္ ခင္မွာ အရင္စဥ္းစား၊
လုပ္မယ္လို ့ ဆံုးၿဖတ္ ၿပီးရင္ေတာ ့ ေနာက္မဆုပ္တန္း ေရကုန္ေရခန္း
လုပ္ရေတာ ့မယ္ ဆိုေပမဲ ့ လုပ္ခ်င္တာ၊ လုပ္သင္ ့တာ ကိုေတာ ့
အရင္ ေရြးခ်ယ္ ရမွာပါ။
ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ မိတဲ ့ လမ္းေၾကာင္းရဲ ့ ေကာင္းတာ ဆိုးတာ ေတြ ကို
ခံစား စံစား ဘို ့လည္း အၿမဲ အသင္ ့ ၿဖစ္ေနရ မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။ - May 21, 2010 at 11:50 AM
- KiKi said...
-
အေကာင္းဆံုးအတြက္ ေသခ်ာစဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ျပီးမွ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အရာ တိုင္းအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို မျဖစ္လာခဲ့ ရင္ ...အနည္းနဲ့ အမ်ားကေတာ့ ေနာင္တ ရတတ္ၾကစျမဲ ပါ။
ဒီလို ေနာင္တ မရေၾကး ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ နဲ့ ၾကံ ့ၾကံ ့ခိုင္ နိုင္ ဘို ့ ၾကိဳးစားရ အံုးမယ္ ေခ်ာ ေရ ..
ဘာလို ့လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳ ရဖို ့ သိပ္ မေဝးေတာ့ လို ့ပါ ပဲ ။
ခုလို အေတြးေကာင္းေလး လမ္းျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။
ခင္မင္စြာ ျဖင့္
မကိ .. - May 21, 2010 at 12:12 PM
- ျပည္႕စံု said...
-
အသိေတြထပ္တိုးရပါတယ္..မေခ်ာ...
- May 21, 2010 at 12:17 PM
- ျမေသြးနီ said...
-
ဆံုးျဖတ္ၿပီးရင္ ရေအာင္လုပ္တာကို ၾကိဳက္တယ္။
မလုပ္ခင္လည္း ေသခ်ာစဥ္းစားရမယ္..။
ကိယ္တိုင္ကေတာ့ ႀကိဳးစားေနဆဲပါ ေခ်ာေရ...။
အခုေလာေလာဆည္ေတာ့...
လုပ္ရင္ ရွင္းရွင္း...မလုပ္ရင္ ကင္းကင္း..ပဲ ။ - May 21, 2010 at 12:17 PM
- အုိဘားမား said...
-
ေနာင္..နဲ့..တ ..ေပါင္းထားတဲ့စကားေလးႏွစ္လုံးမွာ..အေကာင္းနဲ့အဆုိးေပါင္္းထားတဲ့ခံစားမွဳႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္ထင္တာဘဲ..
တစ္ခုက ေနာင္တရတဲ့အခါ ၀မ္းနည္းျခင္း၊စိတ္ဓါတ္က်ျခင္း၊ယူက်ဳံးမရျခင္း၊အားငယ္ျခင္း ဆုိတဲ့မေကာင္းတဲ့ ခံစားမွဳ၊
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက ေနာင္အခါ အဲလုိမ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ဆုိျပီး အားမန္တက္ ျပီးသတိနဲ့လုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိတဲ့ေကာင္းတဲ့
စိတ္... တနည္း..ေနာက္ကျဖစ္ခဲ့တာကုိ တ တဲ့ ေနာက္တ နဲ့ ၊ေနာင္အခါျဖစ္လာမွာကုိ တ တဲ့ ေနာင္ခါတ..။
အမွန္ေတာ့ လူတုိင္း ေနာက္တ နဲ့ေရာ..ေနာင္ခါတ နဲ့ေရာ ကင္းတဲ့သူ..ရွိမယ္ထင္ပါဘူး....ဟူး...........
ေမာပါ့....................... အုိဘားမား(ေရတြင္းျပက္) - May 21, 2010 at 12:19 PM
- ဘီလ္ေက်ာက္ said...
-
ေနာင္တမရေပါင္ဗ်ာ..
- May 21, 2010 at 1:04 PM
- မန္းကိုကို said...
-
နတ္သမီးပံုျပင္ေတြနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကရတဲ့ က်ေနာ္တို႔အမ်ားစုရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမိတတ္ၾကတဲ့
ၾကည္နူးစရာ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုပါပဲ။
မိသားစုသူရဲေကာင္းအေဖ့ကိုအတုယူၿပီး အားလံုးအတြက္သူရဲေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့သား
မ်ိဳးရတာဟာ မိဘေတြအတြက္ေတာ့ သားသမီးရတနာ အစစ္ပါ။ - May 21, 2010 at 1:18 PM
- ကိုေဇာ္ said...
-
ဟုတ္ကဲ႔...
ေနာင္တ မရတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနဆဲပါ။
ၾကိဳးစားလ်က္... - May 21, 2010 at 2:16 PM
- သိဂၤါေက်ာ္ said...
-
ေနာင္တမရတတ္တာ ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ပဲ :)
- May 21, 2010 at 2:53 PM
- အင္ၾကင္းသန္႕ said...
-
အၿပည့္အ၀ကုိ ေထာက္ခံပါတယ္ မမ...ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း အဲဒီလုိပဲ က်င့္သုံးႏုိင္ေအာင္ အၿမဲၾကဳိးစားေနတယ္...
ညီမေလး - May 22, 2010 at 12:06 AM
- လသာည said...
-
မလုပ္ခင္ ေသခ်ာစဥ္းစား၊ လုပ္ျပီးမွေတာ့ ေနာင္တမရတတ္တာ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေနာ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေခ်ာေရ..
အသိေလးေတြ အမ်ားၾကီး ရတယ္။ - May 22, 2010 at 1:32 AM
- ခ်ိဳက် said...
-
ဆံုးျဖတ္ျပီး လုပ္သင့္တယ္ထင္လို႔ လုပ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ လွည့္ၾကည့္ေနစရာလိုေတာ့မယ္မထင္ပါဘူး အစ္မေရ... တင္ျပပံုေလးေကာင္းပါ၏.... ခင္တဲ့(ခ်ိဳက်)
- May 22, 2010 at 2:51 AM
- သဒၶါလိႈင္း said...
-
ဘ၀မွာေနာင္တမရတာအေကာင္းဆံုးပါ။ မလုပ္ခင္ေသခ်ာစဥ္းစားေတြးေတာၿပီးလုပ္ရမယ္။ လုပ္ၿပီးရင္
ေတာ့ဘယ္လိုအေျခအေနပဲေရာက္ေရာက္အေကာင္းဆံုးေလွ်ာက္လွမ္းရမွာေပါ့။ေနာင္တရေနရင္
ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးဆင္းရဲၿပီးေအာင္ျမင္မႈေတြနဲ႔ထပ္ၿပီးေ၀းကြာသြားလိမ့္မယ္။
ခင္တဲ့
သဒၶါ - May 22, 2010 at 3:20 AM
- မိုးခါး said...
-
ဖတ္ေကာင္းလုိက္တာ .. း))
- May 22, 2010 at 3:23 AM
- ခုိင္နုငယ္ said...
-
ေနာင္တမရမိေအာင္...ေနာင္တမရေၾကးကုိ
လာေရာက္လုိ႔ဖတ္သြားပါတယ္မမေခ်ာေရ
အင္း ေနာင္တမရေအာင္ၾကိဳးစားရအုံးမယ္။ - May 22, 2010 at 7:28 AM
- ေမာင္ဘႀကိဳင္ said...
-
သိပ္ေကာင္းတဲ႕ ပုိ႔စ္ေလးပါပဲဗ်ာ
သေဘာက်တယ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခ်ျပီးတုိင္း ေနာင္တမရေၾကး း) - May 22, 2010 at 10:49 AM
- ၿမတ္မြန္ said...
-
အိုးဟိုး မွန္လိုက္တာ ဂြတ္တယ္..
ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ် ရတာ အခက္ဆံုး အရာပဲ
တစ္ခါတစ္ခါ လြန္ဆြဲေနမိတယ္..။ - May 23, 2010 at 6:17 AM
- ၾကိဳးၾကာ said...
-
ေနာင္တ မရတာ ေကာင္းတယ္
ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာဘဲလုပ္လုပ္ ေနာင္တမရခ်င္ဘူး
ေနာင္တမရေအာင္ ဆံုးျဖတ္ရတာကေတာ႕ ခက္တယ္..
ဒီစာေလးအတြက္ ေက်းဇူးပါ - May 23, 2010 at 11:07 AM
- ေကသရီ said...
-
ေနာင္တမရမိေအာင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္။အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွားယြင္းခဲ့ရင္ ေပါ့ေလ။ ေနာင္တမရမိေအာင္ၾကိဳးစားေနဆဲပါပဲအစ္မေရ။
- May 23, 2010 at 11:42 AM
- ေစာေထ said...
-
ေခ်ာေရး... ေနာင္တတ္မရေၾကး ကုိ အရင္ဆုံးဖတ္လိုက္ရတယ္ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္ပုိ႔စ္မ်ားကို ဆက္ဖတ္တယ္ ေကာင္းတယ္။ ခုိင္မာတဲ့ စိ္တ္ထားဟာ ေကာင္းတယ္။ ဘယ္တူ႔ကုိမွ အသိေပးစရာမလို တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွာ ခိုင္မာတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး ဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရသင့္ဘူး။ သေဘာေပါက္မိတာက ျပသနာကုိ မေတြ႔ခင္က သတိပညာနဲ႔ ေ၀းေ၀းေရွာင္။ ေတြ႕လာရင္လည္း မေရွာင္ဘဲနဲ႔ ရဲရဲရင္ဆိုင္ပစ္လုိက္ပါ။
- May 23, 2010 at 3:15 PM
- kotunygn said...
-
Right ....... Ur translation is very good.
- May 25, 2010 at 12:57 PM